فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 1، بهار 90 ، شماره پی در پی 11

آسیب شناسی رفتار صوفی در مثنوی ، بخشی از سبک فکری مولوی

صفحه (0 - 0)
فرهاد درودگریان،علیرضا شادارام
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
با توجه به آنکه تصوف اسلامی از مهمترین جریانهای فکری و فرهنگی کل جهان اسلام و بالاخص ایران بوده است، آسیبشناسی تصوّف اهمیّت بسیاری دارد. تصوف که در طول تاریخ با وجود فراز و نشیبهای بسیار توانسته است به حیات خویش ادامه دهد، مانند هر اندیشه شگفت و بزرگ دیگری شیفتگان و مخالفان بسیاری دارد، بگونهای که گروهی آن را مغز و جوهر دین و گروهی کفر و الحادش فرض نمودهاند. در میان نقدهایی که از صوفیه صورت گرفته است، نقد صوفی بر صوفی- بجای نقد جنبههای نظری و فکری عرفان و تصوف- با تکیه بر جنبههای عملی و رفتاری صوفیه تصویری عادلانهتر و در همان حال عینیتر از آسیبهای وارد شده بر تصوف را ارائه میدهد. از همین روی در مقاله حاضر کوشش شد که انتقادات مطرح شده بر صوفیه در کتاب مثنوی معنوی که از مهمترین منابع شناخت عرفان و تصوف است، مورد بررسی قرار گیرد.

کلمات کلیدی
نقد , تصوف , مولوی , مثنوی , سیر و سلوک